Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022

«Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» από το Αναγνωστικό Β’ Δημοτικού του 1948 - "Christmas History" from the 1948 Citizen's Reading


«Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» από το Αναγνωστικό Β’ Δημοτικού του 1948
(Ο τονισμός και η ορθογραφία έχει μείνει ο ίδιος με το πρωτότυπο)
voskos_xristos

Εναι παραμον Χριστουγννων. Βράδυ κα τ κρο ξω εναι τσουχτερ. Τ χινι σν σπρο σεντνι σκεπζει τος δρμους το χωριο κα τ γρω βουν. πατρας κα μητρα πγαν στν κκλησα. Τ παιδι εναι λυπημνα, γιατ δν πγαν κι κενα. Ττε γιαγι, γι ν διξη τ στενοχρια τν παιδιν, ρχισε ν τος λη τ χριστουγεννιτικη στορα.
– Μι φορά, ξεκνησε νας φτωχς νθρωπος π τν καλβα του ν βρ φωτι. Γριζε π πρτα σ πρτα, χτυποσε ν το νοίξουν κι λεγε:
– Βοηθστε με, καλο μου νθρωποι! γυνακα μου γννησε να παιδκι… Πρπει ν’ νψω φωτι, γι ν ζεστνω κι ατ κα τ μωρ. Μ ταν νχτα. λοι κοιμνταν κλεισμνοι στ σπτια τους κα καννας δν δινε πντηση στ παρακλια του. νθρωπος λο κα προχωροσε κα ξεμκραινε π τ φτωχ του καλβα.
Κποτε εδε μακρι να μικρ φς. λος χαρ, πς θβρισκε πι φωτι, κίνησε κατ κε. ταν πλησασε, εδε πς ταν μι μεγλη φωτι κι λγυρ της ταν ξαπλωμένα να κοπδι σπρα πρβατα.
Τ κοπδι τ φλαγε νας γεροβοσκς.
Κι νθρωπος πο χρειαζταν τ φωτι, πλησίασε τ πρβατα κα εδε, πς στ πδια το βοσκο ταν ξαπλωμνα τρα μεγλα σκυλι.
ταν πλησασε νθρωπος τ σκυλι, κενα ξπνησαν κι νοιξαν τ μεγλα τους στματα, γι ν γαβγσουν. Μ φων τους παρλυσε στ στμα τους κα καννα γβγισμα δν τραξε τ νυχτεριν συχία.
Ττε νθρωπος εδε, πς νασηκθηκε τρχα τους, πς γυλισαν τ δντια τους κα πς ρχτηκαν πνω του. νιωσε πς να σκυλ τν ρπαξε π τ γνατα, τ’ λλο π τ χρι κα τ τρτο κρεμστηκε π τ λαιμό του. Μ τ δντια τους μειναν παρλυτα κα τ σκυλι,  χωρς ν το κνουν καννα κακ, τραβχτηκαν.
Ττε νθρωπος καμε ν πλησιση στ φωτι, μ τ πρβατα στριμχτηκαν τ να κοντ στ λλο, τσο πολ, πο δν εχε πο ν πατση. Ττε κι ατς ρχισε ν πατη στς πλτες τους, μ καννα π τ πρβατα οτε κουνθηκε,οτε ξπνησε.
Ττε Γιαννκης ρτησε:
– Γιατ, γιαγι, τ πρβατα ξακολοθησαν συχα τν πνο τους, φο ξρομε πσο δειλ εναι;
χε λγη πομον κα θ τ μθης, επε γιαγι κι ξακολοθησε τ διγησ της:
ταν νθρωπος ατς πλησασε σχεδν τ φωτι, βοσκς σκωσε τ κεφλι του.
ταν νας κατσουφιασμνος γρος, παρξενος κα σκληρς κα μιλοσε πτομα σ λους. ταν εδε τν γνωστο, πο πλησαζε, ριξε πνω του τ μακρι του γκλτσα, πο ταν στν κρη μυτερ. Μ γκλτσα λοξοδρόμησε κι πεσε μ πολ κρτο στ γ, χωρς ν βλψη τν γνωστο.
γιαγι θελε ν ξακολουθση, μ Κωστκης τρα μ τν ρδα του τ ρτησε: – Μ γιατ, γιαγι, δν τν πτυχε γκλτσα; Μ γιαγι, χωρς ν προσξη τν ρτηση το Κωστκη, ξακολοθησε:
– Ττε γνωστος πλησασε τ βοσκ κα το επε:
– Καλ μου νθρωπε, βοθησ με κα δσε μου λγη φωτι. Η γυνακα μου γννησε κα πρπει ν’ νψω φωτι ν ζεσταθ κι ατ κα τ μωρ.
βοσκς θλησε ν το ρνηθ. Θυμθηκε μως, πς τ σκυλι δν μπρεσαν ν τν δαγκσουν, τ πρβατα δν τν φοβθηκαν κα δν σκορπστηκαν κα πς μαγκορα του δν τν πτυχε κα δελιασε. Δν τόλμησε λοιπν ν ρνηθ στν γνωστο.
– Πρε ση φωτι θλεις! επε βοσκς.
Μ φωτι εχε χωνψει πι κα δν εχε καννα μακρ ξλο κλαδ. ταν μονχα νας μεγλος σωρς π ναμμνα κρβουνα. Κα γνωστος δν εχε οτε φτυρι, οτε κανναν τενεκ, οτε τποτ’ λλο, γι ν τ βλη κα ν τν πη σπτι του.
βοσκς, πο τνιωσε ατ, το ξαναεπε:
– Πρε ση φωτι θλεις κα π μσα του χαιρταν, πς δ θ μπορση ν πρη φωτι.
Μ γνωστος σκυψε, παραμρισε μ τ χρι του τ στχτη π τ κρβουνα, στερα νασκωσε τν κρη π τ φρεμ του κα τ βαλε κε. Τ περεργο μως! Τ κρβουνα, οτε τ χρια του καιγαν, ταν τπιανε, οτε τρα τ φρεμ του. Τ πγαινε σπτι του, σ ν μν ταν ναμμνα κρβουνα, λλ μλα καρδια.
δ γι τρτη φορ τ παιδι ρτησαν τ γιαγι:
– Μ γιατ, γιαγι, δν τν καψαν τ κρβουνα;
– Τρα θ δτε γιατ, περιμνετε! Επε γιαγι κι ξακολοθησε.
ταν εδε ατ κακς βοσκς, πρησε.
– Μ τ νχτα εναι ατ, συλλογστηκε, πο τ’ γριόσκυλα δ δαγκνουν, τ πρβατα δν τρομζουν, γκλτσα δν πληγνει κα τ κρβουνα δν κανε;
Σταμτησε τν γνωστο κα τν ρτησε:
– Τ νχτα εναι σημεριν κα γιατ λα χουν τση καλοσνη γι σνα;
ν δν τ βλπεις μνος σου, δν μπορ γ ν σο ξηγσω, ποκρθηκε γνωστος, κα τρβηξε τ δρμο του, γι ν προφτση ν ζεστνη τ γυνακα του κα τ βρφος.
βοσκς ποφσισε ν κολουθση τν γνωστο κα ν μθη τ σημανουν λα ατ. Πγαινε λοιπν π πσω του, σπου γνωστος φτασε στν καλβα του.
Εδε ττε βοσκς, πς νθρωπος ατς δν εχε οτε καλβα κα πς γυνακα του κα τ μωρ ταν ξαπλωμνοι μσα σ μι γυμν σπηλι, πο δν εχε τποτ’ λλο π τος τσσερεις γυμνος τοχους. βοσκς σκφτηκε ττε, πς τ μικρ κα θο βρφος θ πγωνε μσα στ σπηλι κι ν κα καρδι του ταν σκληρ, τ λυπθηκε. Ξεκρμασε ττε τ σακολι, πο εχε κρεμασμνο στν μο του, βγαλε μι κτασπρη μαλακ προβι κα τν δωσε στν γνωστο ν τ στρση κτω π τ παιδκι.
κενη τ στιγμ, πο ατς σκληρς νθρωπος νιωσε συμπνια γι τος λλους νθρπους κι καμε μιν λεημοσνη, νοιξαν τ μτια του. Εδε ατ, πο πρν δν μποροσε ν δ κι κουσε κενο, πο πρν δν μποροσε ν’ κοση.
Εδε, πς λγυρα ταν γγελοι μ σημνιες φτερογες κα πς στ χρια τους κρατοσαν κιθρες. Κι κουσε πο ψαλλαν, πς τ νχτα κενη γεννθηκε Σωτρας το κσμου.
Ττε κατλαβε βοσκς, γιατ τ νχτα κενη δν μποροσε καννας ν κμη κακ στν γνωστο.
πειτα εδε βοσκς, πς γγελοι ταν παντο. Κθονταν στ σπηλι, κατβαιναν π τ βουν, πετοσαν στν οραν, περπατοσαν πολλο μαζ στος δρμους, σταματοσαν στν εσοδο τς σπηλις κα κοταζαν τ βρέφος. Παντο ταν σκορπισμνη χαρ, τ τραγοδι κα μι λεπτ ψαλμωδία. Κι ταν βοσκς στ σκοτειν κενη νχτα εδε κι κουσε, σα πρν οτε βλεπε οτε κουε, νιωσε μεγλη χαρ, πο νοιξαν τ μτια του κα γοντισε κι εχαρστησε τ Θε.
Ττε κι Γιαννκης, πο γιαγι πι σταμτησε τ διγησ της, επε:
– Τρα, γιαγι, κατλαβα κι γ, γιατί κενη τ νχτα τ σκυλι δ δγκωναν, τ πρβατα δν ξυπνοσαν π τ φβο τους, γκλτσα δν πλγωνε κα τ κρβουνα δν καιαν. Εχαν λα τν καλοσνη το Χριστολη μας, γιατ τ μωρ, πο γεννθηκε κενη τ νχτα, ταν Χριστς!
Ε, γιαγικα;
– Να, παιδκια μου, επε γιαγι κα φλησε τ γγονκια της. Ελτε τρα κα σες στ κρεβατκια σας ν κοιμηθτε.
  Πηγή : http://paramithi-paramithi.blogspot.gr/search/label/%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE %A5%CE%93%CE%95%CE%9D%CE%9D%CE%99%CE%91 %CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%91
https://urylosmyuosparamyuiomiros1957.blogspot.com/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου