Η πίστη στις νεράϊδες στις κελτικές χώρες. [Βιβλίο του 1911] / Belief in fairies in Celtic countries. [Book of 1911] / Credenza nelle fate nei paesi celtici. [Libro del 1911]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτή είναι μια από τις πιο εμπεριστατωμένες και επιστημονικές προσπάθειες να εξηγηθεί το φαινόμενο της κελτικής πίστεως στις νεράϊδες. 

Βασισμένο στη διδακτορική διατριβή του Evans-Wentz που γράφτηκε στην Οξφόρδη, περιλαμβάνει μια εκτενή ανασκόπηση της βιβλιογραφίας μεδιαφορετικές απόψεις, συμπεριλαμβανομένης της λαογραφίας, της ιστορίας, της ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας.

Ο πυρήνας του βιβλίου είναι η εθνογραφική επιτόπια εργασία του Evans-Wentz, ένα ανεκτίμητο στιγμιότυπο του συστήματος πεποιθήσεων των νεράϊδων - Faerie στο κατώφλι της νεωτερικότητος.
Υπάρχουν περιφερειακές μελέτες για την πίστη των νεραϊδών στην Ιρλανδία, την Ουαλία, τη Σκωτία, τη Βρεττάνη και το Νήσο του Ανθρώπου. 

  Στη συνέχεια, ο Evans-Wentz έγινε ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στον Βουδισμό και δημοσίευσε πολλά από τα βασικά έγγραφα του Θιβετιανού Βουδισμού, συμπεριλαμβανομένου του Θιβετιανού Βιβλίου των Νεκρών.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Evans-Wentz εξετάζει κάθε μία από τις υποθετικές εξηγήσεις για το φαινόμενο της νεράϊδος. Μεταξύ αυτών είναι οι θεωρίες ότι οι νεράϊδες ήταν μια απομονωμένη φυλή νάνων, ότι είναι ασώμαστα πνεύματα ή ότι είναι αποκύημα της φαντασίας μας. 

Ο Evans-Wentz καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μπορεί πράγματι να είναι εκδηλώσεις των κατοίκων μιας ανώτερης πραγματικότητας που μόνο κάποιοι από εμάς μπορούμε να δούμε, πόσο μάλλον να κατανοήσουμε.

Απόσπασμα:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο επόμενος μάρτυρας μας θα είναι ένας προτεστάντης ιερέας από τη Σκωτία. Κατάγεται από το Rossshire, αν και αντλεί πολλές από τις ιστορίες του από τις Δυτικές Εβρίδες, όπου τον οδήγησε η κλήση του. Επειδή μιλάει από προσωπική γνώση της ζωντανής πίστεως του όπως ήταν στα παιδικά του χρόνια και όπως είναι τώρα, και κυρίως επειδή είχε το σπάνιο προνόμιο της συνειδητής επαφής με τον κόσμο των νεράϊδων, η μαρτυρία του είναι ύψιστης αξίας. 

Παραμυθένια πραγματικότητα.
Όταν ήμουν αγόρι, πίστευα ακράδαντα στις νεράϊδες. και τώρα, ως χριστιανός λειτουργός, πιστεύω στη δυνατότητα και την πραγματικότητα αυτών των πνευματικών ταγμάτων, αλλά θέλω να μάθω μόνο εκείνες τις εντολές που αφορούν το βασίλειο της χάριτος. Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν. Ήμουν σε κατάσταση εκστάσεως και είδα τα πνευματικά όντα που σχηματίζουν αυτές τις τάξεις. 

«Πιστεύω στην πραγματικότητα των κακών πνευμάτων. Αλλά οι άνθρωποι των Highlands, έχοντας εγκαταλείψει τον παγανισμό, τώρα δεν βλέπουν κακά πνεύματα.»
Έχει προσφερθεί μια εξήγηση για το πώς οι νεράϊδες μπορούν να υπάρχουν και να είναι αόρατες: Ο Σωτήρας μας έγινε αόρατος, αν και ήταν στο σώμα. και, όπως προκύπτει από τη Γραφή, νομίζω ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε μια παρόμοια ικανότητα αορατότητας στα πνεύματα, τόσο στο καλό όσο και στο κακό. 

 

Προφυλάξεις κατά των νεράϊδων.
Αν μια μητέρα πάρει λίγη ανεμώνη και την τοποθετήσει με τις καμμένες άκρες πάνω από την κούνια του μωρού της, οι νεράϊδες δεν έχουν καμμία εξουσία πάνω στο παιδί.
Ως αγόρι, είδα δύο ηλικιωμένες γυναίκες να βοσκούν ένα μωρό πάνω από αναμμένα κάρβουνα, και μετά έρριξαν λίγη στάχτη σε ένα φλυτζάνι νερό και έδωσαν στο μωρό νερό να πιει για να το θεραπεύσει από ένα χτύπημα της νεράϊδος
Οι λειχήνες στα βράχια γίνονται κιτρινωπό-κόκκινοι μετά τον παγετό, και όταν ξεπαγώνουν και απλώνεται υγρασία πάνω τους, οι βράχοι γίνονται έντονο κόκκινο και λέγεται ότι αυτό το έντονο κόκκινο είναι το αίμα των νεράϊδων μετά από μια μάχη τους».

Οι νεράϊδες και ο καμπούρης

—Η ακόλουθη αφήγηση από έναν αληθινό μάρτυρα είναι περίεργη, γιατί είναι η ίδια ιστορία του καμπούρη που κυκλοφορεί τόσο ευρέως. Το γεγονός ότι στη Σκωτία η καμπούρα αφαιρείται ή προστίθεται από νεράϊδες, όπως στην Ιρλανδία, στην Κορνουάλη από τα αρτοφορία και στη Βρεττάνη από τους κοριγκάνους, αποδεικνύει την ουσιαστική ταυτότητα αυτών των τριών τάξεων όντων.

Αυτή η ιστορία προέρχεται από μια από τις απομακρυσμένες δυτικές Εβρίδες, και το νησί «Της ηρεμίας» [Benbecula]: «Μια μέρα ένας άντρας που ήταν καμπούρης συνάντησε τις νεράϊδες που χόρευαν και χόρεψε με την βασίλισσά τους· τραγούδησε μαζί τους «Σελήνη, Τυρ, Οντίν ή Ωδή» τόσο καλά που έβγαλαν την καμπούρα, και γύρισε σπίτι ένας ίσιος άντρας.    Τότε ένας ράφτης πέρασε από το ίδιο μέρος, και οι νεράϊδες τον κάλεσαν επίσης να χορέψουν. 

Έπιασε τη νεράϊδα βασίλισσα από τη μέση, και αυτή προσβλήθηκε από την οικειότητά του. 

Και στο τραγούδι πρόσθεσε «Θώρ» στο τραγούδι τους και τη χάλασε. Για να ανταποδώσουν στον ράφτη για την αγένεια και τους κακούς τρόπους του, οι χορευτές πήραν την καμπούρα που μόλις είχαν βγάλει τον πρώτο άντρα και του την χτύπησαν στην πλάτη, και το αυτάρεσκο παλλικάρι πήγε σπίτι με την καμπούρα στην πλάτη του.

Προσφορές στις Νεράϊδες 

- Ένας γέροντας στην εκκλησία μου γνώριζε μια γυναίκα που άρμεγε τις αγελάδες της και πρόσφερε σπονδές στις νεράϊδες. Αργότερα, αυτή η γυναίκα μεταστράφηκε στον Χριστό και εγκατέλειψε αυτή την πρακτική, με αποτέλεσμα μια από τις αγελάδες της πάρθηκαν από τις νεράϊδες. Μετά αναβίωσε αυτή την πρακτική.
Η νεράϊδα βασίλισσα που προσέχει τις αγελάδες ονομά-ζεται Gruagach στα νησιά και τη βλέπουν συχνά. Διάφοροι τύποι λίθων χρησιμοποιούνται για σπονδές σε αυτήν και τις νεράϊδες της, συνήθως με εσοχές.

 Στο Λούις [Lewes], μια κομητεία του Έσσεξ, προσφέρονται σπονδές στη θεά ή τον θεό της θάλασσας, που ονομάζεται Shawnee [Shaw & nee = το γένος αυτών που σώθηκαν, οι σωσμένοι αλλά και σωτήρες αφού διατηρήθηκαν. Δηλαδή ο Σωτήρας, με την ίδια ονομασία υπήρχε φυλή Ινδιάνων στις Η.Π.Α.], για να φέρει φύκια. Μέχρι τη σύγχρονη εποχή του Ίωνα, παρόμοιες σπονδές χύθηκαν στον θεό που αντιστοιχεί στον Ποσειδώνα.

 

Ολόκληρο το βιβλίο είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο εδώ: https://www.sacred-texts.com/neu/celt/ffcc/index.htm

The Fairy-Faith in Celtic Countries
By W. Y.

Πηγή :https://hellenicrevenge.blogspot.com/2023/03/1911.html    

https://urylosmyuosparamyuiomiros1957.blogspot.com/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.