επόμενη περίοδος των εκλείψεων ανοίγει με μια σεληνιακή έκλειψη στις 30 Νοεμβρίου 2020 που ήδη εκδηλώνει αποτελέσματα εδώ και εβδομάδες. Κάποιες τεχνικότητες για των φαινόμενο των εκλείψεων
Οι εκλείψεις είναι φαινόμενα που αφορούν τη σχέση μεταξύ τριών ορατών σωμάτων, του Ηλίου, της Γης και της Σελήνης και δύο μαθηματικά προσδιορισμένων σημείων που αποκαλούνται δεσμοί της Σελήνης και συμβολίζουν την ίδια τριπλή σχέση σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Τεχνικά, οι δεσμοί της Σελήνης συμβολίζουν τα σημεία τομής της τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο και της τροχιάς της Σελήνης γύρω από τη Γη, καθώς οι δυο τους διαγράφονται σε διαφορετικά επίπεδα του χώρου. Όταν μια Πανσέληνος ή μια Νέα Σελήνη (σχεδόν ή ακριβώς) ευθυγραμμίζεται με τον άξονα που περνά από τα δύο αυτά μαθηματικά σημεία, προκύπτει το φαινόμενο των εκλείψεων.
Ο μηχανισμός των εκλείψεων
Πέρα από τη φαντασμαγορία των εκλείψεων, ειδικά των ηλιακών, η έμφαση που τους έχει αποδώσει η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες δεν είναι αδικαιολόγητη. Η σημασία τους βρίσκεται εκεί, κρυμμένη κάτω από πέπλα δεισιδαιμονίας, μεταφορική γλώσσα και αποσπασματική μετάδοση της αρχικής γνώσης μέσα στο χρόνο.
Ας πούμε ότι εξετάζοντας τα πράγματα από την θέση μας και εστιάζοντας σε αυτό που γίνεται άμεσα αντιληπτό από τις αισθήσεις μας, τα φυσικά σώματα των πλανητών φαίνονται πρωταρχικής σημασίας. Ωστόσο, ο προβληματισμός των τελευταίων αιώνων για τη φύση του κόσμου, μας επέτρεψε να αναγνωρίσουμε και την σημασία συμβάντων που δεν είναι άμεσα αντιληπτά από τις αισθήσεις, όμως αποτελούν αίτια αισθητών και άμεσα παρατηρήσιμων αποτελεσμάτων. Αυτή η περιπέτεια συνεχίζεται.
Οι Δεσμοί της Σελήνης συνδέονται λοιπόν με την αλληλεπίδραση των πλανητών σε ένα τέτοιο επίπεδο, όχι άμεσα αισθητό, τουλάχιστον από τις αισθήσεις όπως τις ορίζουμε συνήθως. Οι εκλείψεις έχουν την ενεργειακά βαρύνουσα σημασία τους και αποτελούν σημεία φόρτισης – εκφόρτισης που προξενούν σημαντικά και διακριτά αποτελέσματα, επειδή εκφράζουν μια στιγμιαία ευθυγράμμιση ανάμεσα σε δύο διαφορετικές αντιλήψεις του ίδιου πράγματος. Ανάμεσα σε δύο διαφορετικά αντιληπτικά ή αν θέλετε χωροχρονικά πεδία.
Η καταγραφή της αλληλεπίδρασης μεταξύ διαφορετικών αντιληπτικών πεδίων
Φανταστείτε μία τάση στη μόδα ή και στον τρόπο ζωής. Η τάση είναι η ίδια, όμως δεν υιοθετείται σε όλα τα μέρη του πλανήτη ταυτόχρονα και σε κάποια δεν φτάνει ποτέ. Συχνά βλέπουμε τάσεις που θεωρούνται συνηθισμένες σε μία χώρα ή μια ήπειρο, να φτάνουν πολύ αργότερα σε μία άλλη, αν και παραμένουν ίδιες στα βασικά τους χαρακτηριστικά. Σκεφτείτε την σχέση της Ιαπωνίας με την τεχνολογία και την σχέση της Ρουάντα ( παράδειγμα χάριν σαφήνειας) με την τεχνολογία. Αν και συνυπάρχουν στο «παρόν», από μια άποψη θα μπορούσε κανείς να πει ότι η κατάσταση της Ρουάντα είναι παρελθόν για την Ιαπωνία και το αντίστροφο και πως το παρόν δεν είναι ενιαίο για τις δύο αυτές χώρες. Υπάρχει και έκφραση γι’ αυτό, «κόσμος πολλαπλών ταχυτήτων»
Στιγμιαία λοιπόν, μέσα από το άνοιγμα των εκλείψεων γίνεται εφικτή μια αμεσότερη ανταλλαγή ενεργειών και πληροφοριών, σαν η Ιαπωνία και η Ρουάντα να κάνουν ένα καθολικό συμβόλαιο συνεργασίας βραχείας όμως διάρκειας. Αυτό μεταβάλλει σημαντικά τον τρόπο που και οι δύο αντιλαμβάνονται το παρόν τους και η πληροφορία που ανταλλάσσεται μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση έχει άμεσο αντίκτυπο στην ροή της ζωής όπως βιωνόταν πριν το γεγονός, το συμβόλαιο, ιδιαίτερα για το μέρος που θεωρείται πως έχει μείνει «πίσω». Στην εμπειρία των εκλείψεων, δεν γίνεται προς το παρόν να βιώσουμε τι συμβαίνει στο πεδίο με το οποίο συνδεόμαστε, όμως γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο πεδίο που είναι κυρίως εστιασμένη η προσοχή μας ή για να είμαστε ειλικρινέστεροι, έχουμε παρατηρήσει και καταγράψει τα αποτελέσματα αυτής της εισροής και εκροής στο χωροχρόνο, με μπόλικο λυρισμό.
Το ενδιαφέρον της όλης ιστορίας γίνεται ακόμη πλουσιότερο όταν κανείς αναλογιστεί ότι οι δεσμοί της Σελήνης μετατοπίζονται διαγράφοντας και τις 360 μοίρες του ζωδιακού και οι εκλείψεις διαφοροποιούνται σε «οικογένειες», βάσει των συμμετρικών χαρακτηριστικών τους. Πολλά διαφορετικά είδη επικοινωνίας, σε τακτή περιοδικότητα, πολλά σετ κλειδιών-κλειδαριών, κι ένας μηχανισμός που φαίνεται να βασίζεται σε μια διαφορά δυναμικού ανάμεσα στα δύο πεδία, όπως σε πολλές οργανικές δομές.
Η διαδρομή της πληροφορίας από το κέντρο στην
περιφέρεια
Αν θεωρήσουμε το σημείο στο οποίο εστιάζεται η προσοχή μας ως το δικό μας «εδώ και τώρα», μια σεληνιακή έκλειψη “ανοίγει” μια αμεσότερη επαφή με το “εδώ και τώρα” της σχέσης Ηλίου-Γης, από την οπτική του Ηλίου. Αυτό, για τον παρατηρητή στη Γη είναι το μέλλον, καθώς η ενέργεια που εισρέει στο γήινο πεδίο ταξιδεύει από ένα μαγνητικό κι ακτινοβόλο κέντρο προς μια λιγότερο μαγνητική κι ακτινοβόλο περιφέρεια. Ένας τρόπος να το προσεγγίσει κανείς είναι η αναλογία της «πρωτεύουσας» και της «επαρχίας» ή των κέντρων αποφάσεων και του γενικότερου πληθυσμού. Αυτό που είναι γνωστό και διαδεδομένο στα πρώτα θα γίνει γνωστό και διαδεδομένο στα δεύτερα αργότερα. Εκτός βέβαια αν κάποιος «ανταποκριτής» από το κέντρο, εν προκειμένω η ενέργεια από το ηλιακό πεδίο, κάνει μια «ενημερωτική» επίσκεψη στην περιφέρεια, η οποία θα επιταχύνει κατά πολύ την διάδοση της πληροφορίας και την ροή των εξελίξεων.
Κατά τις σεληνιακές εκλείψεις η αρνητικότητα του πεδίου της Γης φτάνει σε ένα σημείο που επιτρέπει μια τέτοια επίσκεψη – αλληλεπίδραση και εισροή της θετικότητας του πεδίου του Ηλίου με δυνατότητα συνειδητής καταγραφής, καθώς επηρεάζει το φυσικό σώμα και τα φυσικά αντικείμενα αμεσότερα, δηλαδή μπορεί να παρατηρηθεί κι ως εκ τούτου να καταγραφεί στον εγκέφαλο μέσω των αισθήσεων. Ρυθμός, συχνότητα και ως εκ τούτου τρόποι που είναι εγκαθιδρυμένοι στο ηλιακό πεδίο συρρέουν σε ένα πεδίο άλλου ρυθμού και συχνοτήτων και προξενούν στον ιθαγενή πληθυσμό, δηλαδή σε εμάς που ζούμε στη Γη, ποικίλες αντιδράσεις.
Η αντίδραση στην επιτάχυνση που συμβαίνει μέσω των σεληνιακών εκλείψεων
Σωρεία τέτοιων φαινομένων είναι καταγεγραμμένα ιστορικά, όχι στο συστημικό ίσως επίπεδο, όμως σίγουρα στο πλανητικό. Σκεφτείτε την αντίδραση τον κατοίκων της Αμερικής στις στρατιές των Ευρωπαίων κατακτητών. Απορία, σάστισμα, φόβος, καχυποψία, άρνηση, επιθετικότητα, άγνοια κινδύνου και αφέλεια, απαξίωση, αναγνώριση μιας ευκαιρίας για ίδιον όφελος ή αναγνώριση ποιοτήτων και δυνατοτήτων για το μέλλον, είναι ορισμένες μόνο από τις αντιδράσεις που είναι πιθανόν να εκφραστούν από τον πληθυσμό που έρχεται σε επαφή με ένα άλλον περισσότερο “εξελιγμένο”. Σε εισαγωγικά, γιατί κάποιοι όροι περιορίζουν πολύ ευρύτερες έννοιες.
Θέτοντας εαυτόν στην θέση του αποδέκτη και της περιφέρειας, σε μια σεληνιακή έκλειψη ερχόμαστε υπό την επιρροή ενεργειακών ρυθμών οι οποίοι δεν είναι γνώριμοι και γι’ αυτό τον λόγο η αντίδρασή μας σε αυτούς δημιουργεί επίσης “ασυνήθιστα” αποτελέσματα, τα οποία είναι θετικά και αρνητικά εξίσου. Απλώς η καταγραφή των αρνητικών πλεονάζει, στην προσπάθεια να αποφευχθούν ή να υπάρχει μια προετοιμασία για αυτά. Η προσέγγιση αυτή είναι ημιτελής και παθητική στην καλύτερη περίπτωση, επειδή η εισρέουσα ενέργεια δημιουργεί ασύλληπτες και ασυνήθιστες ευκαιρίες. Το σώφρον θα ήταν να μελετά κανείς το «ασυνήθιστο» θετικό και να αναζητά πως να συνεργαστεί και να συντονιστεί μαζί του, όχι να προσπαθεί να συγκαλύψει την αδυναμία του με βαρύτερες θωρακίσεις ή να εκδηλώνει καταστροφικότητα απέναντι σε οτιδήποτε φανερώνει μια διαδρομή που ακόμη δεν έχει καλύψει, ώστε να δικαιολογήσει το παρόν του σημείο.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο, οι καταγραφές που σχετίζονται με τις εκλείψεις είναι δραματικότατες και αρνητικά φορτισμένες, ενώ υπάρχει μια παράλληλη ιστορία ολοκληρώσεων και αλμάτων τα οποία έγιναν δυνατά μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση. Σε κάθε περίπτωση, ισχύει πάντοτε ο κανόνας πως το κάθε άτομο και η κάθε ομάδα ανταποκρίνεται ανάλογα με τη δυνατότητά της. Ισχύει επιπλέον πως η ανθρωπότητα επίσης ανταποκρίνεται συνολικά ανάλογα με τη δυνατότητά της. Έτσι, βιώνουμε αυτές τις ημέρες ένα παγκόσμιο δρώμενο – κουβέρτα, όμως μέσα σ’ αυτό η εμπειρία δεν είναι ενιαία και εξαρτάται από τον βαθμό στον οποίο μπορεί κανείς να συντονιστεί με τον ρυθμό αυτής της πρόσκαιρης ενεργειακής εισροής. Για κάποιους είναι η μέρα της ευκαιρίας, για άλλους η ημέρα της κρίσεως, για άλλους είναι απλά Τετάρτη.
Σεληνιακή έκλειψη της 30 Νοεμβρίου 2020, στο ζώδιο του Τοξότη
Ιστορικά
Προσφάτως, τον 20ο και 21ο αιώνα, η οικογένεια των εκλείψεων στην οποία ανήκει η συγκεκριμένη έχει σχετιστεί με ορισμένες μεγάλες τάξεις φαινομένων.
Αυτά είναι:
α) η εκδήλωση θρησκευτικής βίας μέσα από τρομοκρατικές επιθέσεις και
συγκρούσεις διαφορετικών πίστεων και δογμάτων. Περιστατικά του είδους έχουν ήδη
αρχίσει να εκδηλώνονται εδώ κι εβδομάδες και εύχομαι να είναι τα τελευταία,
ωστόσο η ενεργειακή συνθήκη μεταβάλλεται σε κατεύθυνση κορύφωσης της βίας,
εκτός αν η ανθρωπότητα αποφασίσει να χειριστεί συνειδητά την δυσφορία της με
τον παρόντα ρυθμό και να την κατευθύνει σε αναδιοργάνωση, έναντι
καταστροφικότητας.
β) πλήθος καταστροφικών φυσικών φαινομένων, μεταξύ των οποίων ισχυροί σεισμοί και πλημμύρες με απώλεια ανθρώπινων ζωών. Με καταστροφές που σχετίζονται με την επεξεργασία ορυκτών, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς τους από τον άνθρωπο.
γ) λιμοί και πανδημίες και η συνακόλουθη προσπάθεια να παρασχεθεί βοήθεια στις πάσχουσες περιοχές. Συγκεκριμένα με την εμφάνιση του SARS το 2002 και την στροφή της προσοχής στον λιμό της Αιθιοπίας το 1984. Το 2020 αναμένεται να συνδεθεί βέβαια με το δεύτερο ή ένα τρίτο κύμα της επιδημίας του Covid – 19, καθώς η έκλειψη συντονίζεται με ένα σημείο μέγιστης έντασης στην δράση της πλανητικής ενέργειας που σχετίζεται με την μεταδοτικότητα των λοιμώξεων.
δ) διαπραγματευτικές κινήσεις για την επίλυση ένοπλων συρράξεων ή διπλωματικών επεισοδίων και γενικά αποκλιμάκωσης της έντασης.
στ) με την προσπάθεια για διεύρυνση της γνώσης, μέσα από την επιστήμη και την πανεπιστημιακή λειτουργία.
Η έκφραση της πλειοψηφίας των πολιτών
Ο Άρης στον Κριό βρίσκεται σε έντονη εξωστρεφή δραστηριότητα μετά από μήνες ανοίγοντας τη συλλογική όρεξη για κατανάλωση συναισθηματισμού, θυμού, φαγητού, χρήματος κι ότι άλλου καθένας πιστεύει ότι «δικαιούται». Αυτό εκφράζεται με επιθετικότητα και ασχεδίαστες διασπαστικές κινήσεις στο εσωτερικό της χώρας, σε υψηλούς και μεταδοτικούς τόνους, καθώς εξαιτίας της ανάγκης για εκτόνωση είναι εύκολη η ταύτιση με όποιον φωνάζει περισσότερο, ασχέτως αν υπάρχει συνοχή σ’ όσα λέγονται ή αυτά πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο αυτή τη στιγμή στέκεται η χώρα.
Προσωπικό υγείας και σώματα ασφαλείας
Επειδή οι ενέργειες εκφράζονται ανάλογα με τους αποδέκτες, η ίδια αυτή η ενέργεια τροφοδοτεί και θα τροφοδοτεί το μάχιμο προσωπικό του ιατρικού τομέα και των σωμάτων ασφαλείας, οι οποίοι από ότι φαίνεται είναι και οι μόνοι που είναι σε θέση να την διοχετεύσουν. Όσον αφορά την κριτική για τα σώματα ασφαλείας, υπάρχει άφθονη και δεν χρειάζεται να ασχοληθώ κι εγώ. Θα μείνω στο ότι σώματα ασφαλείας αποτελούν, εκτός από τους αστυνομικούς, οι πυροσβέστες, διασώστες, όπως και ο στρατός. Όλοι αυτοί απαρτίζουν σύνολα που κανείς αγαπά να μισεί, παρεκτός όταν χρειάζεται την βοήθεια τους. Κάθε νόμισμα έχει δυο πλευρές.
Το τεχνητά συντηρούμενο νοσηρό επικοινωνιακό κλίμα
Πίσω όμως στις διασπαστικές, άλογες κινήσεις στο εσωτερικό της χώρας. Φαινομενικό αίτιο αποτελεί η δυσφορία εξαιτίας του περιορισμού της κίνησης των πολιτών, η απογοήτευση από την συνεχή ματαίωση οποιουδήποτε σχεδιασμού και οι φόβοι για την υγεία. Η τάση αυτή που κυριαρχεί στην μάζα των πολιτών, αξιοποιείται συνειδητά στην αρνητική κατεύθυνση και με βάση το πραγματικό αίτιο. Αυτό είναι σύνθετο και εμπλέκει το τραπεζικό σύστημα και μία τάση για περιορισμό της παντοδυναμίας και δυνατότητας του να δρα απεριόριστα για εξυπηρέτηση των συμφερόντων του, πράγμα που οδηγεί σε παρασκηνιακές δράσεις προκειμένου να διασφαλιστούν ίδια οφέλη.
Η διαδικασία αυτή βρίσκει πρόθυμους και κατά περίπτωση εξίσου συνειδητούς συνεργάτες στον επιχειρηματικού κόσμο. Οι εκπρόσωποί του συντονίζονται με τη συγκεκριμένη ενέργεια κυρίως εξαιτίας του φόβου της απώλειας της κερδοφορίας και της μετάβασης που οφείλουν να πραγματοποιήσουν. Αυτά φαίνονται να δικαιολογούν οποιαδήποτε δράση, νομιμόφρονα ή μη, κυρίως δε, μη και αποτελούν καταβολική ανταπόκριση σε στόχους μεγαλύτερης διαφάνειας της οικονομικής διαδικασίας και εκκαθάρισης πολλών ασαφειών και διαδικαστικών περιπλοκών, οι οποίοι έχουν ήδη τεθεί και δεν εξυπηρετούν τους πάντες (Ήλιος, ΝΔ Σελήνης).
Ο δημόσιος διάλογος (Ερμής, Ποσειδώνας, Πλούτωνας) συντονίζεται στενά με τις ανωτέρω τάσεις τρεπόμενος σε ένα κυνήγι συνομωσιών, οι οποίες είναι τόσο αφελείς και ανίσχυρες μπροστά σε μια μεθοδική ανάλυση, ώστε να είναι αμφισβητήσιμο αν δικαιολογούν τον όρο και βέβαιο ότι ουδέποτε θα εύρισκαν ανταπόκριση, εάν δεν έπεφταν σε ένα υπάρχον υπόστρωμα φόβου. Το μόνο πραγματικά τερατώδες σε όλη τη συγκυρία είναι η γραμμή της πληροφορίας που ενημερώνει την όλη διαδικασία. Αυτή φαινομενικά προέρχεται από ιδεολογίες, πεποιθήσεις, «πρακτικές» λύσεις και την ανοιχτή ψηφιακή αλληλεπίδραση σε διεθνές επίπεδο. Ουσιαστικά προέρχεται από το πλέον παγιωμένο υπόστρωμα του εσωτερικού της χώρας το οποίο συντονίζεται με μακροπολιτικούς χειρισμούς για την διασφάλιση της απολιθωμένης φύσης του και την εκμετάλλευση των προϊόντων του υπεδάφους.
Ο προβληματισμός του μέσου ατόμου
Η προσοχή του μέσου κατοίκου είναι στραμμένη μακριά από όλα αυτά, στην φλυαρία περί δημόσιας υγείας, δημοσίου και υγιεινής γενικότερα, όπως και στην προσπάθεια να βρεθούν ευρηματικοί τρόποι να υπάρξει ένα βήμα μπροστά σε όλη αυτή τη διαδικασία, εν μέσω των προβλημάτων της καθημερινότητας και της εργασίας (Σελήνη, Γη, Βόρειος Δεσμός Σελήνης).
Η τοποθέτηση αυτή κάθε άλλο παρά προβληματική θα ήταν εάν δεν ήταν τόσο δεκτική στους χειρισμούς που περιγράφηκαν στις παραπάνω παραγράφους. Εξαιτίας αυτής της δεκτικότητας ωστόσο, μία μεγάλη μάζα των πολιτών φορτίζεται με δυσανάλογα μεγάλα ποσά φόβου, ανησυχίας, αίσθησης απώλειας και επικείμενης καταστροφής, τα οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκτονωθούν μέσα από την καθημερινή δραστηριότητα, αλλά αναζητούν μία δίοδο και να ισοπεδώσουν ό, τι αισθάνονται πως τους περιορίζει. Αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ό, τι προβάλλεται μπροστά στα μάτια τους συχνότερα και υποδεικνύεται από τις δυνατότερες φωνές, όπως περιγράφηκε παραπάνω.
Η αδυναμία στην οποία πατάει όλη αυτή η ιστορία δεν είναι άλλη από την καλλιεργημένη αίσθηση οικονομικής ανασφάλειας και εδαφικής αβεβαιότητας που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα από ιδρύσεως της και είναι κάτι σαν γενετήσιο σημάδι του μέσου κατοίκου της, ασχέτως από τους πραγματικούς του πόρους και δυνατότητες. Το πραγματικά θλιβερό σε αυτό το χαρακτηριστικό είναι ότι εκφράζεται παθιασμένα ως αυτοκαταστροφικότητα περιορίζοντας την εξαιρετική αποφασιστικότητα, ανθεκτικότητα, επιμονή και νοητική δυνατότητα που επίσης αποτελούν γενετήσιο σημάδι του μέσου κατοίκου αυτής της χώρας.
Η αναδυόμενη ομάδα
Αυτό το σκηνικό ακούγεται βαρύ και δύσκολο και έτσι είναι η εμπειρία του για την πλειοψηφία. Ωστόσο η Ελλάδα έχει δεχτεί ήδη μια τεράστια ενεργειακή εισροή που σταδιακά θα πάρει τη μορφή ριζικής ανανέωσης των θεμελιωδών (πραγματικών) αξιών και δυναμικού της (Πλούτωνας, Δίας, Κρόνος). Προσωρινά φαίνεται σαν απώλεια κάθε ευχαρίστησης και ασφάλειας. Αυτή η ενέργεια ρέει αβίαστα και σε θετικές κατευθύνσεις, μέσα από ιδέες και πρωτοβουλίες που υποκινούνται από αίτια άλλα από το προσωπικό συμφέρον κι άνεση. Η ομάδα που κινείται κατ’ αυτόν τον τρόπο μεγαλώνει με ταχύτατους ρυθμούς όπως και η ικανότητά τους να δημιουργούν αξία και να βρίσκουν ελευθερία μέσα σε πλαίσια που φαίνονται ασφυκτικά. Σε αυτούς ανήκει μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών και ανθρώπων σε κάθε ασχολία που κατευθύνουν την δημιουργικότητά τους στην οικοδόμηση καινούριων λύσεων. Προς το παρόν υφίσταται ακόμη ένα πρόβλημα συντονισμού με την παρούσα οργάνωση, διαδικασίες και τον συντηρητικό υλισμό του μέσου ατόμου. Αυτά είναι η κληρονομιά της εποχής για την οποία σφύριξε η λήξη τον Γενάρη, η οποία όμως ακόμη ελπίζει πως θα ανατρέψει το ήδη χαμένο παιχνίδι στις καθυστερήσεις (Δίας, Κρόνος). Αυτό δεν θα συμβεί.
Ο καλλιτεχνικός κλάδος
Ο καλλιτεχνικός κλάδος προς το παρόν είναι στην αναζήτηση κάποιας φόρμουλας για το μέλλον και προσωρινά φαίνεται αποκεντραρισμένος και ασχολούμενος περισσότερο με την πολιτική και λιγότερο με την πνευματική λειτουργία. Οι περιορισμοί των πόρων έχουν εγείρει φόβο και έχουν δημιουργήσει ένα νεφελώδες τοπίο ανάλυσης και κατακερματισμού, παρά ενοποίησης και υπέρβασης. Εκφράζονται κυρίως μέσω της πόλωσης και της αντίθεσης και λιγότερο μέσω της ένωσης και της σύνθεσης και συμβάλλουν στο γενικότερο θολό τοπίο του δημόσιου διαλόγου.
Η σχέση με την Τουρκία
Όσον αφορά την επιθετικότητα της γειτονικής χώρας, είναι κάτι που απασχολεί τον μέσο πολίτη, δεν αποτελεί όμως σε καμία περίπτωση τον πλέον επικίνδυνο παράγοντα της περιόδου. Οι πλέον διαβρωτικές κινήσεις δρομολογούνται από το εσωτερικό της χώρας και αυτές δίνουν πρόσβαση σε χειρισμούς που προέρχονται έξω από τα σύνορα της. Οι κάτοικοι της Ελλάδας έχουμε μακρύ ιστορικό στο να λειτουργούμε οι ίδιοι ως Δούρειος Ίππος που δίνει πρόσβαση σε ενέργειες οι οποίες δεν θα έπρεπε να δρουν εδώ.
Αποσαφήνιση δημόσιου διαλόγου
Η επικείμενη σοβαρή αλλαγή του συνολικού πλανητικού κλίματος θα καθαρίσει σε μεγάλο βαθμό τον δημόσιο διάλογο. Θα αφαιρέσει πολλά ψευδή υποστηρίγματα και υποσχέσεις, με πρώτη την υπόσχεση του «μαζί», η οποία είναι πάντοτε ψευδής όταν είναι «μαζί εναντίον κάποιων άλλων», όμως πουλάει σαν τρελή αυτές τις μέρες. Η Πραγματικότητα είναι εδώ, οι ενέργειες είναι σαρωτικές, το δυναμικό είναι τεράστιο και οι προκλήσεις επάξιες του. Ωστόσο έχουν γίνει ήδη επιλογές και μεγάλες καταχρήσεις στον τρόπο που συλλογικά έχουμε τοποθετηθεί απέναντι στις νέες ενέργειες. Όσα διακινούνται αυτή τη στιγμή στην ζωή της σκέψης και του αισθήματος θα αρχίσουν να αποσαφηνίζονται στις συνέπειες τους μέσα από την τροπή της εξέλιξης της πανδημίας και του αντίκτυπου της ως προϊόν των επιλογών μας. Η μεταδοτικότητα μιας αρνητικής θέσης, πληροφορίας, σχολίου ή διάθεσης έναντι των αντίστοιχων με βοηθητικό περιεχόμενο, αποτελούν ένδειξη του τρόπου που εργάζεται η ποσειδώνια ενέργεια καθώς προετοιμάζει το έδαφος για την ορθοδρόμηση του Ουρανού.
Συνεπώς τα πράγματα, μεταξύ αυτών και η πανδημία, θα κινηθούν ανάλογα με το περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει συλλογικά. Όσο πυκνότερο και νεφελώδες, τόσο ευκολότερη η διάδοση της “θολής” ενέργειας του ιού και τόσο πιο απαραίτητη μία επώδυνη θεραπευτική διαδικασία. Όσο πιο καθαρή η νοητική και συναισθηματική μας ατμόσφαιρα, τόσο ευκολότερη η έκφραση της θεραπείας με λιγότερο επώδυνο τρόπο.
Η θετική σκέψη και στάση δεν είναι πράγματα που συμβαίνουν από τη μία στιγμή στην άλλη και χρειάζονται μακροχρόνια και κοπιώδη εξάσκηση. Αυτό όμως που είναι εφικτό είναι να συντηρηθεί η στοιχειώδης ευγένεια στην οποία έχουμε τουλάχιστον κάποια εξάσκηση όπως και η ειλικρίνεια, ακόμη κι όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, επειδή καθαρίζει τον αέρα αντίθετα με την επίπλαστη χαρά που συμπιέζει και στέλνει σε ανεπιθύμητες κατευθύνσεις φόβους, απογοητεύσεις και θυμούς.
Εκ κατακλείδι, η συγκεκριμένη έκλειψη όπως κι αυτή που ακολουθεί στις 14 Δεκεμβρίου 2020, αποτελούν σημαντικά σημεία κορύφωσης επειδή συντονίζονται με αρκετά σημαντικές ενεργειακές αλλαγές, κυρίως την ορθοδρόμηση του Ποσειδώνα και την επακόλουθη σύνοδο Δία – Κρόνου στον Υδροχόο. Το διάστημα μέχρι την πρώτη έκλειψη της 30 Νοεμβρίου είναι κρίσιμο επειδή συνοδεύεται από αδυναμία διάκρισης και αναγνώρισης της πραγματικότητας κι ως εκ τούτου ενέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους εσφαλμένων εκτιμήσεων και επιλογών. Αυτό που χρειάζεται να γίνει σαφές είναι ότι οι επιλογές αυτές σε ατομικό επίπεδο δεν είναι αποσυνδεδεμένες από τις συνθήκες που δημιουργούνται τώρα σε συλλογικό επίπεδο. Συνεπώς, ας εποπτεύει καθένας μας τον εαυτό του.
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδος εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου